شاید شما هم به خاطر شیطنتها و جنب و جوشهای فرزندتان خسته شده باشید. شاید تصور میکنید، تحرک و جنب و جوش کودک تان غیر طبیعی بوده و بیش از حد معمول است. یا حتی ممکن است فرزندان کمیحواس پرت بوده و نتواند بر روی وظایفی که بر عهده اش قرار داده اید، تمرکز کند و در نهایت کار را به درستی انجام دهد. همه این موارد میتوانند زنگ خطر ابتلا فرزند تان به اختلال بیش فعالیرا به صدا درآورند. در ادامه اما قصد داریم تا بیشتر در این مورد صحبت کنیم.
اختلال بیش فعالی در کودکان، یکی از اختلالات شایع در این گروه سنی بوده که طبق آمارها پسران بیشتر از دختران به آن دچار میشوند. اگر فرزندی دارید که توسط یک روانشناس کودک، اختلال بیش فعالیاش تشخیص داده شده است، نباید آنقدرها هم نگران باشید.
اختلال بیش فعالی در کودکانو نوجوانان قابل کنترل و درمان بوده و رفتار و تعامل والدین و اطرافیان با کودک تاثیر بسیار زیادی در این امر دارد. آمارها نشان میدهد کمتر از 10 درصد کودکان به اختلال ADHD یا همان بیش فعالیدچار میشوند. البته به این اختلال عموما اختلال بی توجهی و بیش فعالی نیز گفته میشود.
کودکانی که به این بیماری دچار میشوند، معمولا تمرکز و دقت بسیار کمتری نسبت به سایر هم سن و سالان خود دارند و به همین دلیل در امر یادگیری با مشکل مواجه میشوند. اما بر عکس میزان تحرک و جنب و جوش در این کودکان بسیار زیاد است.
سطوح
بیش فعالی در کودکان
کودکانی که به بیماری
بیش فعالیدچار میشوند، در سطوح مختلفی دسته بندی میشوند.
سطح اول:کودک تحرک زیاد و بیش از اندازه نداشته و تنها با مشکل کم توجهی، بی دقتی و عدم تمرکز مواجه است.
سطح دوم:کودک دچار پر تحرکی است و مشکل عدم تمرکز و اختلال در یادگیری ندارد. این نوع
بیش فعالیمعمولا در کودکان بزرگتر از سه سال دیده میشود.
سطح سوم:کودک هر دو سطح اول و دوم را به صورت ترکیبی دارد. یعنی هم دچار مشکل عدم تمرکز و کم توجهی است و هم دارای جنب و جوش و تحرک زیاد که میتواند نسبت به سایر هم سن و سالان کمیعجیب به نظر برسد.
مهمترین علائم
بیش فعالی در کودکان
بیایید با شایع ترین علائم
بیش فعالی در کودکانآشنا شویم.
بی علاقگی به کلاس و ترک کلاس
صحبت کردن زیاد
شاید این احساس در شما ایجاد شود که کودک بیش فعال، همواره در حال حرکت است.
تحرک و بازیهایش پر سر و صدا و هیجانی است.
کودک بسیار بی صبر است و تحمل صبر کردن برای برآورده شدن خواستههایش را ندارد.
پریدن وسط حرف دیگر افراد
نمیتواند روی جزئیات تمرکز کند.
ممکن است زود عصبی شود.
تمایل دارد، بازی دوستانش را بر هم بزند.
در انجام دادن تکالیف مدرسه بی دقت و بی توجه است.
مهارت بسیار کم در برقراری روابط اجتماعی
تمایل دارد از این شاخه به آن شاخه بپرد.
تحمل ایستادن در صف را ندارد
از انتظار کشیدن بیزار است.
ممکن است دیگر کودکان را هل دهد
نمیتواند وظایفی که بر عهده اش قرار داده شده است، را به درستی انجام دهد.
چگونه میتوانیم بفهمیم کودک مان بیش فعال است یا خیر
ببینید تشخیص
بیش فعالی کودکانشاید کار چندان سادهای نباشد و با مشاهده علائم ظاهری نتوان به راحتی این مشکل را در کودک تشخیص داد. اما باید توجه داشته باشیم که
بیش فعالی در کودکانمعمولا پیش از سن هفت سالگی خود را نشان میدهد.
پزشک برای تشخیص دقیق
بیش فعالی، معمولا اقدام به گرفتن آزمون از کودک کرده و علائم ظاهری وی را بررسی میکند. اما مهمتر از این موضوع تشخیص اولیه این بیماری در خانواده و یا محیط مدرسه و مهد کودک میباشد. بسیاری از والدین این موضوع را جدی نگرفته و تصور میکنند که کودکشان مشکل خاصی ندارد که متاسفانه این موضوع میتواند در ادامه روند تحصیل اثرات منفی بسیاری در امر یادگیری برای کودک داشته باشد.
چرا برخی کودکان به
بیش فعالیمبتلا میشوند؟
علت بروز
بیش فعالی در کودکانمعمولا به مجموعهای از عوامل ژنتیکی و محیطی وابسته است. سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر توسط مادر در دوران بارداری میتواند احتمال ابتلا فرزند به بیش فعالی را تا حد زیادی افزایش دهد.
البته همانطور که گفتیم این موضوع میتواند عوامل ژنتیکی داشته و بیش فعالیبه عنوان یک بیماری ارثی در اطرافیان و اقوام نیز وجود داشته باشد. البته از نقش استرس و شرایط استرس زا برای مادر باردار نیز نمیتوان گذشت. به هر حال یک بارداری سالم میتواند احتمال بروز این مشکل را تا حد بسیار زیادی کاهش دهد.
عملکرد کودکان دختر و پسر در
بیش فعالیچگونه است
دختران بیش فعال و پسران بیش فعال تفاوتهای بسیاری با هم دارند.
بیش فعالیدر پسران چندین برابر دختران اتفاق میافتد و معمولا این اختلال در پسران سریع تر تشخیص داده میشود. متاسفانه تشخیص بیش فعالی در دختران حدود 5 سال دیرتر از پسران اتفاق میافتد.
دلیل این که تشخیص بیش فعالیدر دختران دیرتر از پسران اتفاق میافتد و تشخیص این اختلال کار چندان سادهای نیست، به این دلیل است که عموما سطح و نوع بیش فعالی در دختران معمولا از نوع بی توجهی و عدم تمرکز میباشد. به گونهای که ممکن است، دختر شما شخصیتی آرام و ساکت و بدون تحرک بیش از حد داشته باشد، اما معمولا نمیتواند بر موضوعی تمرکز کرده و جزئیات را در نظر بگیرد. همین مورد میتواند توانایی یادگیری او را کاهش دهد. اما در پسران این اختلال بیشتر خود را به شکل بیش تحرکی و جنب و جوش زیاد نشان میدهد.
لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام
درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید
"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"